شرم چیست؟
شرم یکی از مهمترین فرآیندهای اجتماعی و روانشناختی است که م یتواند در اختلالات مختلف، نقش داشته خود « باشد. اگرچه تعریف شرم آسان نیست، اما ساد ه ترین تعریفی که معمولاً ارائه میشود چنین است: تجربۀ «خود ناقص و نامطلوب در چشمان دیگران»( گیلبرت، ۲۰۰۳ ، تانگنی و دیرینگ، ۲۰۰۲).
شرم داراي دو نوع بیرونی و درونی میباشد. شرم بیرونی بر تجربه خود متمرکز است که به روشی قضاوت آمیز توسط دیگران دیده می شود، در حالی که شرم درونی به عنوان ارزیابیهاي منفی متمرکز بر خود و احساسات در مورد خود مفهوم سازي میشود. تنظیم هیجان شرم به سه مدل صورت می گیرد: 1 .فرار 2 . پیشگیري 3 . پرخاشگري. پاسخ هاي رفتاري شرم شامل اجتناب پیشگیرانه و فرار از محرک هاي شرم ادراک شده است. در مدل دوم یا همان مدل پیشگیری این رفتارها برای دور زدن کامل موقعیت هایی است که ممکن است باعث ایجاد احساس شرم شوند و فرار براي موقعیت هایی است که در آنها احساس شرم قریب الوقوع است. نظریه دیگري که در تنظیم احساس شرم وجود دارد نظریه پرخاشگري-شرم می باشد. خود بیزاري خشمگینانه در پاسخ به نقایص ادراک شده را میتوان در پرخاشگري هدایت شده به سوي خود بیان کرد (مانند خودآزاري). علاوه بر این، تصور میشود که اعمال پرخاشگرانه علیه دیگران زمانی اتفاق میافتد که شرم چنان طاقتفرسا شود که فرد نفرت خود را مجدداً بر روي دیگران متمرکز کند و مطابق با آن واکنش نشان دهد (لوییس و بلاک، 1971).
منابع:
Gilbert, P. (2003). Evolution, social roles, and the differences in shame and guilt. Social Research: An International Quarterly, 70(4), 1205-1230
Tangney, J. P., & Dearing, R. (2002). Shame and guilt. New York, NY: Guilford Press
Lewis, H., Block ,J Psychoanalytic review. (1971). Shame and guilt in neurosis. 58(3), 419-438
دیدگاهی یافت نشد